راهنمای مدیریت مالیاتی در سبدهای متنوع ارز دیجیتال

بازار دارایی‌های دیجیتال به دلیل ویژگی فنی خود و استفاده از فناوری بلاک‌چین، همیشه پویا و پر از داده است. سرمایه‌گذاری سیستماتیک می‌تواند این محیط پیچیده را بهتر مدیریت کند.

یکی از ویژگی‌های مهم سرمایه‌گذاری سیستماتیک، قابلیت برداشت زیان مالیاتی (TLH) به صورت خودکار است که به ویژه برای پورتفولیوهای چند دارایی در حوزه کریپتو مفید است.

برداشت زیان مالیاتی (TLH) چیست؟

سرمایه‌گذاران معمولاً دارایی‌هایی را خریداری می‌کنند که انتظار رشد آن‌ها را در طول زمان دارند، اما بازارها تغییر می‌کنند و دارایی‌ها نیز ممکن است دچار کاهش ارزش شوند. در چنین مواقعی، سرمایه‌گذاران می‌توانند دارایی‌هایی که افت کرده‌اند را بفروشند، زیان را تحقق بخشند و از این زیان‌ها برای کاهش مالیات بر سودهای تحقق یافته یا درآمد عادی استفاده کنند. سپس، با سرمایه‌ای که از فروش این دارایی‌ها به دست آمده، دارایی‌های مشابه دیگری خریداری می‌کنند تا همچنان دسترسی به بازار را حفظ کنند.

نتیجه این است که سرمایه‌گذاران کمتر مالیات می‌پردازند و امکان بیشتری برای رشد سرمایه در بلندمدت خواهند داشت.

چرا خودکارسازی؟

نرم‌افزار و الگوریتم‌ها به طور سیستماتیک بهتر می‌توانند از فرصت‌های TLH بهره‌برداری کنند تا دخالت انسانی. برای اینکه بتوان از این تکنیک به طور موثر استفاده کرد، لازم است هزینه اولیه و تاریخ‌های خرید به دقت پیگیری و معاملات لازم در تمامی دارایی‌ها انجام شود. این فرآیندها بهتر است به‌صورت مکانیکی انجام شوند، به ویژه هنگامی که در پورتفولیوهای چند دارایی با ده‌ها دارایی دیجیتال استفاده می‌شود.

TLH در چه مواقعی بهتر عمل می‌کند؟

TLH یک تکنیک سیستماتیک است که به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهد از دارایی‌های خود بهره بیشتری ببرند. پورتفولیوهای بزرگ و متنوع معمولاً برای این تکنیک مناسب‌تر هستند، زیرا سرمایه‌گذاران می‌توانند به راحتی دارایی‌های زیرمجموعه را معامله کرده و با دارایی‌های مشابه جایگزین کنند.

بازارهای ارز دیجیتال نیز مشمول همین قاعده هستند — پورتفولیوهایی با ده‌ها دارایی دیجیتال معمولاً انعطاف‌پذیری بیشتری برای TLH نسبت به نگهداری دارایی‌های منفرد دارند.

این تکنیک ممکن است به خصوص برای دارایی‌های کریپتو که نوسانات بیشتری نسبت به دیگر کلاس‌های دارایی مانند سهام و درآمد ثابت دارند، کارایی بالایی داشته باشد. گرچه نوسانات کریپتو برخی سرمایه‌گذاران را دلسرد می‌کند، TLH یک نقطه قوت مثبت را ارائه می‌دهد.

در چه مواقعی TLH کار نمی‌کند؟

چون TLH نیازمند فروش و جایگزینی دارایی‌هاست، برخی انتخاب‌های سرمایه‌گذاری ممکن است برای آن مناسب نباشند:

• صندوق‌های قابل معامله (ETF). یک ETF به عنوان یک دارایی واحد عمل می‌کند. اگر سرمایه‌گذار یک ETF S&P 500 خریداری کند، این دارایی یا زیان دارد یا ندارد و امکان تجارت سهام زیرمجموعه وجود ندارد. اما اگر سرمایه‌گذار به طور فردی تمامی ۵۰۰ سهام در شاخص S&P 500 را بخرد، می‌تواند TLH را اجرا کند. این مسئله باعث می‌شود ETFهای کنونی کریپتو که تنها از یک دارایی تشکیل شده‌اند و تنوع کمتری دارند، کمتر مناسب باشند.
• سرمایه‌گذاری‌های یک‌دارایی (مثل BTC یا ETH) یا تعداد کمی دارایی. در بازارهای سنتی، TLH نمی‌تواند با دارایی‌های منفرد اجرا شود، زیرا هیچ دارایی جایگزینی وجود ندارد. قاعده “wash” در بازارهای مالی سنتی مانع از این می‌شود که سرمایه‌گذاران تنها برای ادعای زیان و کاهش مالیاتی، یک دارایی را بفروشند و مجدداً بخرند. با این حال، این قاعده در حال حاضر برای کریپتو وجود ندارد و سرمایه‌گذاران می‌توانند با استفاده از این فقدان قانونی، همچنان از TLH بهره‌مند شوند.

چگونه سرمایه‌گذاران می‌توانند شروع کنند؟

سرمایه‌گذاران می‌توانند از حساب‌های مدیریت‌شده جداگانه (SMA) کریپتو که توسط مدیران SMA کریپتو ارائه می‌شود، استفاده کنند تا به پورتفولیوهای چند دارایی دسترسی داشته باشند. این حساب‌ها به صورت خودکار متعادل‌سازی شده و TLH را به صورت خودکار انجام می‌دهند.