چکیده
- پروژه الون جایزه Q-Day را برای اولین تیمی که بتواند با استفاده از کامپیوتر کوانتومی یک کلید رمزنگاری منحنی بیضوی را بشکند، راه‌اندازی کرده است.
- این رقابت نشان‌دهنده تهدید بالقوه کامپیوترهای کوانتومی برای امنیت بیت‌کوین است، با بیش از ۱۰ میلیون آدرس در معرض خطر.
- راه‌حل‌هایی مانند پروتکل مهاجرت آدرس ضد کوانتوم و نمونه‌برداری بوزونی درشت دانه پیشنهاد شده‌اند، اما هر دو نیاز به یک هاردفورک دارند.
راه‌اندازی جایزه Q-Day توسط پروژه الون
پروژه الون، یک شرکت تحقیقاتی و حمایت از کامپیوتر کوانتومی، جایزه Q-Day را معرفی کرده است. این رقابت جهانی یک بیت‌کوین (BTC) به اولین تیمی که بتواند یک کلید رمزنگاری منحنی بیضوی (ECC) که امنیت شبکه بیت‌کوین را تامین می‌کند، با استفاده از الگوریتم شور بر روی یک کامپیوتر کوانتومی بشکند، اهدا می‌کند.
الگوریتم شور و تهدیدات آن برای بیت‌کوین
الگوریتم شور روشی در کامپیوتر کوانتومی است که قادر است اعداد بزرگ را به عوامل اول خود تجزیه کند. این ویژگی به طور نظری به کامپیوترهای کوانتومی اجازه می‌دهد تا الگوریتم‌های رمزنگاری نظیر RSA و رمزنگاری منحنی بیضوی که در بیت‌کوین و سایر شبکه‌های بلاک‌چین استفاده می‌شود را بشکند.
ما جایزه Q-Day را راه‌اندازی کرده‌ایم.
۱ بیت‌کوین به اولین تیمی که بتواند نسخه‌ی آزمایشی رمزنگاری بیت‌کوین را با کامپیوتر کوانتومی بشکند.
مهلت: ۵ آوریل ۲۰۲۶
ماموریت: حفاظت از ۶ میلیون بیت‌کوین (بیش از ۵۰۰ میلیارد دلار)
پیشرفت‌های کامپیوتر کوانتومی و راه‌حل‌های پیشنهادی
این رقابت با توجه به پیشرفت‌های اخیر در کامپیوترهای کوانتومی که ممکن است در سال‌های آینده به واقعیت بپیوندند، برگزار می‌شود. پروژه الون بیش از ۱۰ میلیون آدرس بیت‌کوین با موجودی غیر صفر را شناسایی کرده است که ممکن است در معرض حملات کوانتومی باشند.
جامعه بیت‌کوین از تهدیدات کامپیوتر کوانتومی آگاه است و بر روی راه‌حل‌هایی کار می‌کند. به عنوان مثال، یک پیشنهاد بهبود بیت‌کوین (BIP) با عنوان پروتکل مهاجرت آدرس ضد کوانتوم (QRAMP) در اوایل آوریل معرفی شد که پیشنهاد می‌کند تا به رمزنگاری پساکوانتومی برای محافظت از کیف‌های بیت‌کوین منتقل شود. اما این کار نیاز به یک هاردفورک دارد و کسب توافق برای آن چالش‌برانگیز است.
استارتاپ کوانتومی BTQ نیز راه‌حل خود را پیشنهاد داده است: جایگزینی کوانتومی برای پروف‌آف‌ورک بیت‌کوین به نام نمونه‌برداری بوزونی درشت دانه (CGBS). این روش با استفاده از کامپیوتر کوانتومی، الگوهای منحصر به فردی از فوتون‌ها (ذرات نوری به نام بوزون) تولید می‌کند و معماهای سنتی استخراج را با وظایف نمونه‌برداری کوانتومی برای اعتبارسنجی جایگزین می‌کند. اما این راه‌حل نیز به یک هاردفورک نیاز دارد و میزان تمایل به چنین تغییری هنوز مشخص نیست.
